Evlilikte kıskançlığı konu alan ve çekimleri asla bitirilmemiş Henri Georges Clouzot’nun eşi benzeri görülmemiş yönetmenliğindeki Inferno ya da L’enfer filmi izleyicilere sunulmak adına belgesel formatında yeniden düzenlenmiştir. Serge Bromberg ve Ruxandra Medrea’nın yönetmenliğindeki adı Henri Georges Clouzot’s Inferno olarak geçen bu film, Inferno filminin yapımını ve içeriğini konu alarak hem filmden karelere hem de yapımında emeği geçmiş kişilerin yorumlarına yer vermektedir. 1964 yılında orijinal filmin çekimlerine direktör Clouzot’nun kalp krizi geçirmesiyle son verilmiştir. Filmin başrolünü Romy Schneider (Odette), Serge Reggiani (Marcel), Dany Carrel (Marylou) ve Jean-Claude Bercq (Martineau) oynamaktadır.
Filmi orijinal bir yapım kılan özelliği ise Clouzot’nun zamanın teknolojilerinin ilerisinde efektler ve montaj kabiliyetini yaratabileceğini öngörmesi ve bunu filminde hayata geçirmiş olmasıdır. Filmin ön çekimlerinin aldığı olumlu tepkilerin ardından Columbia Pictures tarafından limitsiz bütçe verilen bu film için Clouzot bir çok teknisyen ve sanatçı işe almıştır ve yakın çekimler, gölge oyunları, renklerle deneyler gibi uygulamalarla Clouzot sürreal ve saykodelik efektler elde etmiştir. Film yarı renkli yarı siyah-beyaz film ile çekilmiştir.
Fransa’nın Cantal bölgesindeki Garabit Oteli’nde üç ayrı ekip ve yaklaşık 150 teknisyen ile birlikte çalışan Clouzot, Temmuz ayının yüksek hava sıcaklığı altında zor şartlarda çekimlerini yapmıştır. Bunun yanı sıra birlikte çalışması da zor bir yönetmen olan Clouzot hayalindeki kareyi kameranın ardında görebilmek için bazen bir sahne için saatlerce çekim yaptığı oluyordu. Örneğin, dört gün boyunca Romy Schneider ile oyuncunun dudağında mavi dahil çeşitli renklerde rujlarla sigara dumanı üflediği yakın çekimler yapılmış. Durum o kadar vahimmiş ki Marcel’i canlandıran Serge Reggiani hastalandığında yerine Jean Louis Trintignant oynatılmaya karar verilmiş fakat Clouzot’nun kalp krizinden oyuncuyla bu çekimlere asla başlanılamamış.
Belgesel filmini ilk Pera Müzesi’nin film günlerinde bir okul çıkışı tesadüfi olarak izlediğimi ve o yaşta filmden pek bir şey anlamadığımı hatırlıyorum. Daha sonrasında geri dönüp tekrar izlediğimde bir başyapıt olduğuna karar verdiğim bu filmin adının daha çok duyulmasını isterim. Inferno’nun yanı sıra Pablo Picasso ile birlikte Mystery of Picasso filmini çeken Henri Georges Clouzot’nun mükemmeliyetçiliğinden ötürü alkışı hak eden bir yönetmen olduğunu düşünüyorum. Umarım siz de bir gün yönetmenin bu filmlerini izlerseniz benim gördüklerimi görebilirsiniz.
