Sahne hakimiyeti, eğlence, kalite… Kamufle’nin konserlerini üç madde ile özetleyecek olsam bu üçünü seçerdim sanırım. Konserleri başlangıcından bitişine Kamufle’yi sanki spotify’da dinliyormuş hissiyatı uyandırıyor. O kadar pürüzsüz ve doygun bir ses… Bunun sebeplerinden birini aslında daha önce yaptığımız röportajda anlatmıştı. Daha şarkıyı yazarken sahnede okunabilirliğine çok dikkat ettiğini söylemişti. Bu dikkat sahnede gerçekten çok büyük bir fark yaratıyor.
Sahne hakimiyetine gelecek olursak, daha önce hiç Kamufle dinlememiş birini bile konserine götürdüğünüzde maksimum yarım saat sonra ellerini havada sağa sola sallanırken görebilirsiniz. Dinleyicinin ritme kendini kaptırması bir yana, Kamufle’nin direktifleriyle seyirciyi sahnesine dahil etmesi ambiyansı zirveye taşıyor. Bu arada şarkılarındaki göndermeler, hepimizin hayatının köşelerine dokunması ile lirikalite konusu da kusursuz bir şekilde çözülmüş oluyor.
Son olarak canlı dinlemeden ölmemeniz gereken bir şarkıyla bitireceğim… Kış Kış… Spotify’da dinlerim ben yeeeaa diye düşünmeyin asla aynı etkiyi bırakmıyor. Kime bunu söyleyip konsere götürsem ‘Ohaa Furkan haklıymışsın’ diye dönüşlerini görüyorum. Bütün dert ve sıkıntılarınızı, gerekirse cinlerinizi kış kışlayarak kovacağınız bu şarkıyı dinlemeden ölmemenizi tavsiye ediyorum. E biz nerde bu deneyimi yaşayacağız diyorsanız 3 Şubat’taki Babylon konseri bu soruya cevap için biçilmiş kaftan efenim, buyrunuz…
